Histogram gebruik, nut of noodzaak? Uitleg over het principe.

Histogram gebruik

Het histogram kan een heel handig hulpmiddel zijn om de belichting van een foto te checken.
Hiermee kan je in 1 oogopslag zien of de belichting “juist” is, want het display van je camera kan bijvoorbeeld te donker of te licht staan of slecht leesbaar zijn in de felle zon. Hierdoor kan het plaatje op je display afwijken van de werkelijkheid.

 

Hoewel je een belichting altijd nog het beste kunt beoordelen met je eigen ogen, kan het histogram een toegevoegde waarde zijn. Met andere woorden het histogram is dus een handig hulpmiddel, maar zeker niet zaligmakend.

 

 

Maar wat zie je nu eigenlijk in het histogram terug?

Heel simpel gesteld: het geeft een schematisch overzicht van de helderheid.
Je ziet een grafiek met een balk eronder die verloopt van zwart aan de linkerzijde tot wit aan de rechterzijde.
De hoogte van het histogram geeft aan hoeveel er van die helderheid aanwezig is, tot maximaal 255.

 

Boven deze waarde is er eigenlijk geen of weinig informatie meer beschikbaar en spreken we over uitgebeten bij wit of dichtgelopen bij zwart. Meestal is het in zo’n situatie niet meer mogelijk om dit met een bewerking nog te verbeteren.

 

 

 

Onder de meest ideale omstandigheden ziet je histogram er als een berg uit en ligt de top van de berg mooi in het midden (zie plaatje hier boven). Als bij normale lichtomstandigheden het histogram ver naar links ligt zal de foto te donker zijn. Zit het histogram ver naar rechts dan zal de foto juist te licht zijn. Maar als je een donker voorwerp of een nachtopname maakt dan zal het histogram ver naar links liggen, omdat er veel donkere voorwerpen op de foto aanwezig zijn. Terwijl bij een sneeuwlandschap het histogram dus juist ver naar rechts zal liggen. Aangezien er voornamelijk wit in de foto aanwezig is.

 

 

Conslusie:
“Als je weet hoe het histogram te lezen, kan je het gebruiken om een snelle beoordeling te maken van je foto op het display van je camera.”